عشق جوششی یک جانبه است.به معشوق
نمی اندیشد که کیست؟ یک خود جوشی ذاتی است و از این
رو همیشه اشتباه می کند و در انتخاب به سختی
می لغزد ویا همواره یک جانبه می ماند و گاهءمیان دو
بیگانه ی نا همانند عشق جرقه میزند و چون در تاریکی
است و یکدیگر را نمی بینند...............!!!!!!!!!!۱
پس از انفجار این صاعقه است که در پرتو روشنایی آن
چهر ه ی یکدیگر را می توانند دید و در اینجاست که
گاهءپس از جرقه زدن عشقء عاشق . معشوق که در
چشم هم می نگرندءاحساس می کنند که هم را نمی
شناسندو بیگانگی و نا آشنایی پس از عشق که درد
کوچکی نیست فراوان است .
اما دوست داشتن در روشنایی ریشه می بندد و در زیر
نور سبز می شود و رشد می کند و از این رو است که
همواره پس از آشنایی پدید م آید و در حقیقتء
در آغازءدو روح خطوط آشنایی را در سیما و نگاه یکدیگر
می خوانند و پس از آسنا شدن است که خودمانی می
شوند.دو روح نه دو نفرءکه ممکن است دو نفر با هم در
عین رو در بایستی ها احساس خودمانی بودن کنند
|